Συνήθως, τέτοιο καιρό οι γονείς είναι κάπως αγχωμένοι, ειδικά όσοι έχουν παιδιά που θα πάνε για πρώτη φορά σχολείο.
Δεν χρειάζεται, όμως, πανικός. Κράτα σημειώσεις, γιατί ακολουθούν tips για πρωτάκια!
- Να είστε υποστηρικτικοί, ενθαρρυντικοί και να συζητάτε με τα παιδιά όσα έγιναν κάθε μέρα, ειδικά το πρώτο διάστημα προσαρμογής στη σχολική πραγματικότητα.
- Προσπαθήστε να περνάτε με τα παιδιά όσο περισσότερο χρόνο μπορείτε τα απογεύματα, για να βιώσουν ομαλά την αλλαγή στη ρουτίνα τους.
- Βοηθήστε το παιδί σας σε ό,τι το δυσκολεύει, ενθαρρύνετε τη συζήτηση και ρωτήστε το ανοιχτά για όσα φοβάται.
- Ξεκινήστε με την ερώτηση «ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί;» και δώστε του καθησυχαστικές και ειλικρινείς απαντήσεις.
- Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες εκτός του σχολικού περιβάλλοντος, όπως κάποιο άθλημα, γυμναστική ή χορός, για να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες.
Πως να διαχειριστείτε την άρνηση για το σχολείο:
- Τα παιδιά δυσκολεύονται να καταλάβουν και να μας πουν «γιατί» αισθάνονται δυσάρεστα και παραπονιούνται πως δεν θέλουν να πάνε στο σχολείο. Πίσω από την ανησυχία τους κρύβεται συνήθως φόβος και άγχος (δυσκολία συνύπαρξης με άλλα παιδιά, πολλές αλλαγές, φόβος να αποχωριστούν τους γονείς). Προσπαθήστε να τα ακούσετε με ψυχραιμία και να βρείτε μαζί τους λύσεις για να νιώσουν πιο σίγουρα.
- Αν το παιδί σαν αρνείται να διαβάσει, προσπαθήστε να εντοπίσετε τους λόγους: έλλειψη συγκέντρωσης, κούραση λόγω πολλών υποχρεώσεων, δεν γνωρίζει τον τρόπο ή μήπως επιζητά την προσοχή των γονέων; Έπειτα θα μπορέσετε να το βοηθήσετε πιο αποτελεσματικά.
- Μη βάζετε «ταμπέλες» στο παιδί σας, όπως «είσαι τεμπέλης – απαράδεκτος κλπ», γιατί έτσι απογοητεύεται και δεν βρίσκει κίνητρο να αλλάξει τη συμπεριφορά του.
- Βοηθήστε το παιδί να οργανώσει τον χρόνο του και τη μελέτη του, εξασφαλίζοντας ένα σταθερό μέρος στο σπίτι, συγκεκριμένη ώρα, σε χώρο χωρίς πολλά εξωτερικά ερεθίσματα και βάζοντας προτεραιότητα στις υποχρεώσεις του.
Τέλος, το πιο σημαντικό είναι να εξασκηθείτε στο να “ακούτε” τις ανάγκες του παιδιού σας και μην το επιβαρύνετε με τις δικές σας προσδοκίες και απαιτήσεις.
Είναι σημαντικό για να διαχειριστείτε τις δυσκολίες του παιδιού σας, να καταφέρετε ν διαχειριστείτε πρώτα τη δική σας αγωνία για το νέο ξεκίνημα!
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Ψυχολόγος / Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος
Μετ. Παιδοψυχολογίας & Ψυχολογίας Εφήβων
