Υπάρχει μια ουσιαστική διαφορά σε αυτές τις 2 έννοιες.
Η μοναξιά είναι κάτι που μας συναντά, δεν το επιλέγουμε και συνήθως δεν το θέλουμε, ενώ η μοναχικότητα κάτι που επιλέγουμε εμείς, έχουμε ανάγκη και θέλουμε στη ζωή μας.
Αυτό που βλέπω συχνά στους θεραπευόμενους είναι να δυσκολεύονται να πάρουν τον έλεγχο και να νιώσουν την εσωτερική δύναμη που θα τους κινήσει απο μια συνθήκη που δεν επιλέγουν, να αρχίσουν οι ίδιοι να αποφασίζουν για τη ζωή τους και να ακολουθούν τα θέλω τους.
Συνήθως η μοναξιά έχει μια αρνητική αίσθηση, είναι μια συνθήκη που εξελίσσεται σταδιακά στα χρόνια καθώς κανείς προχωράει στη ζωή του με διφορετικές επιλογές και νέες αποφάσεις.
Έτσι λοιπόν, σταδιακά, ο κοινωνικός κύκλος αρχίζει να αλλάζει έως όπου περιορίζεται πλήρως.
Σε άλλες περιπτώσεις η μοναξιά μπορεί να έρθει ως ένα φυσικό αποτέλεσμα και ως εξέλιξη, μέσα από τα μεταβατικά στάδια της ζωής.
Κεντρικά στοιχεία της μοναξιάς:
- κατάθλιψη
- απογοήτευση
- εσωστρέφεια
Από την άλλη πλευρά η μοναχικότητα βρίσκεται μέσα μας ως μία ανάγκη του καθενώς για απομόνωση, προσωπικό χώρο και χρόνο και μπορεί να έρθει είτε έχωντας έναν κύκλο ατόμων γύρω μας είτε και όχι. Αφορά δηλαδή, μια προσωπική ανάγκη για εσωστρέφεια και χρόνο με τον εαυτό.
Σε κάποιες περιπτώσεις άτομα φαίνεται να την αποφεύγουν και να την αρνούνται. Αυτό δείχνει πως η κυριότερη ουσιά βρίσκεται στο πως αντιλαμβάνεται κανείς μια κατάσταση και τι στάση κρατά απέναντι σε αυτή.
Κεντρικά στοιχεία της μοναχικότητας:
- ανάγκη για χρόνο με τον εαυτό
- αίσθηση πληρότητας
- δίνω χρόνο σε ότι πραγματικά με ενδιαφέρει
Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε ό,τι συμβαίνει γύρω μας, επηρεάζει παράλληλα και το πως νιώθουμε γ’ αυτό.
Ανάλογα με το πως αντιλαμβάνεται κανείς κάποιες καταστάσεις, έτσι μπορεί είτε να προσαρμοστεί καλύτερα σε αυτές, είτε με μεγαλύτερη δυσκολία.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Ψυχολόγος / Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος
Μετ. Παιδοψυχολογίας & Ψυχολογίας Εφήβων
