Μια ερώτηση που ακούω αρκετά συχνά από πολλούς ανθρώπους, αλλά και από ζευγάρια που έρχονται μαζί στη θεραπεία, είναι «τι είναι αγάπη»;
Τι είναι η αγάπη;
Κυρίως η αγάπη είναι να νοιάζομαι για τον άλλο.
Το «νοιάζομαι» πραγματικά για τον άλλον, είναι πολύ διαφορετικό από το να νοιάζομαι για τον άλλον επειδή το έχω εγώ ανάγκη.
Υπάρχουν πολλές χρησιμοθηρικές σχέσεις και σχέσεις εκμετάλλευσης, όπου εκμεταλλεύεται ο κάθε σύντροφος την ανάγκη του άλλου για εξάρτηση, για να αισθάνεται ότι “ανήκει” κάπου.
Το είδος της αγάπης που θα δώσει ο καθένας στη σχέση του, εξαρτάται από την αγάπη που έχει νιώσει και έχει δεχτεί στη βρεφική του ηλικία.
Όταν έχεις βιώσει την αγάπη, τότε μόνο μπορείς να δώσεις αγάπη!
Πραγματική αγάπη λοιπόν είναι να νοιάζομαι για τις ανάγκες του άλλου πέρα από τις δικές μου ανάγκες.
Όταν όμως αντί για αγάπη υπάρχει ανάγκη και εξάρτηση, αυτό σημαίνει ότι πίσω από τα συναισθήματα που θεωρούμε ότι έχουμε για τον άλλον, υπάρχει κάποια ταύτιση ίσως με βιώματα της παιδικής μας ηλικίας και με τον τρόπο που έχουμε βιώσει την “αγάπη”.
Αυτό σημαίνει ότι οι ανάγκες που ξεδιπλώνονται σε αυτή τη σχέση είναι ανάγκες που δεν έχουν καλυφθεί ίσως απο την παιδική μας ηλικία και τις ψάχνουμε στην τωρινή σχέση.
Είναι σημαντικό λοιπόν, να διαχωρίζεται η αγάπη από τις ανάγκες και άλλα συναισθήματα.
Αγάπη, λοιπόν σημαίνει νοιάζομαι για τις ανάγκες του άλλου εκτός από τις δικές μου και όχι έχω ανάγκη τον άλλον.
Αγαπώ σημαίνει δίνομαι και αφήνομαι, πλέον δεν με νοιάζει μόνο ο εαυτός μου αλλά και ένας άλλος άνθρωπος εξίσου με εμένα και αυτό που αισθάνομαι είναι ένα όμορφο συναίσθημα δημιουργικό χωρίς άλλα αρνητικά συναισθήματα.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Ψυχολόγος / Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος
Μετ. Παιδοψυχολογίας & Ψυχολογίας Εφήβων
