Ας μιλήσουμε γ’ αυτούς τους αδελφικούς καβγάδες

Το να έχεις έναν αδελφό είναι ένα δώρο, έχεις έναν παντιτινό φίλο. Όμως, δεν είναι πάντοτε τόσο όμορφα όλα μεταξύ σας.

Τα παιδιά μπορεί καθημερινά να τσακώνονται για κάποιο λόγο, χωρίς να έχει σημασία το γιατί. Συνήθως, αυτό συμβαίνει και τις πιο ακατάλληλες στιγμές. Όταν βρίσκεσαι στο σούπερ μάρκετ μπροστά σε μια ουρά, στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, όταν έχετε βγει για φαγητό κλπ.

 

Τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει για να τραβήξουν την προσοχή σας, άλλες πάλι γιατί συναγωνίζεται το ένα το άλλο. Μια άκόμη περίπτωση είναι όταν το μεγαλύτερο παιδί αντιδρά στον ερχομό του νεότερου και προσπαθεί μονίμως να το συναγωνίζεται και γίνεται πιο έντονο στις περιπτώσεις όπου οι γονείς δυσκολεύονται να διατηρήσουν τις ισορροπίες.

Πίσω από κάθε περίπτωση τα παιδιά προσπαθούν να κερδίσουν την προσοχή σας!

 

Σίγουρα σε έναν τσακωμό δεν θα βοηθήσει να τρέξετε αμέσως προς το μέρος τους προσπαθώντας να τα κάνετε να ηρεμήσουν.

Αφήστε τα παιδιά σας να μάθουν να διαχειρίζονται μόνα τους την διαφωνία τους.

Στην περίπτωση που υπάρχει μικρότερο αδελφάκι στο σπίτι, φροντίστε να επισημαίνετε όσα κάνει σωστά μαζί του ο μεγαλύτερος αδελφός. Κάντε το παιδί σας να νιώσει σημαντικό ως προς το πόσα προσφέρει στο αδελφάκι του και πόσο σημαντική είναι για εσάς η βοήθειά του.

 

 

Προτρέπεται τα αδέλφια να βοηθιούνται μεταξύ τους, αυτό είναι κάτι που θα τα ενθαρρύνει σε μεγάλο βαθμό για τη μεταξύ τους σχέση.

Αν ο καβγάς συνεχίζετε, περιορίστε τα σε έναν άλλο χώρο μακριά σας, αφού ο κύριος στόχος είναι η προσοχή σας, θα εκπλαγείτε με το πόσο εύκολα θα βρουν μια λύση…

 

 

Σε κάθε συζήτηση, κανόνα, όρια ή ευχαρίστηση να τα αντιμετωπίζετε σαν ομάδα και όχι σαν μονάδες, δίνοντας διαφορετικές οδηγίες. Αυτό θα τα βοηθήσει να μάθουν πόσο σημαντικό είναι να λειτουργούν συνεργατικά και να βοηθά ο ένας τον άλλον.

Μια άλλη προσέγγιση θα ήταν να αξιοποιήσετε όλη την οικογένεια για να συζητήσετε τι έχει συμβεί, καθώς και να ζητήσετε βοήθεια από τα υπόλοιπα μέλη για να βρεθεί μια λύση από κοινού.

Είναι σημαντικό να προσπαθείτε να φέρεστε με τον ίδιο τρόπο και στα δύο παιδιά, χωρίς να φαίνεται ότι διαχωρίζετε κάποιο.

Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται προσπάθεια να διαχειριστείτε την κάθε ένταση με υπομονή, δείχνοντας την ίδια αντιμετώπιση στα αδέλφια.

 

 

Αγγελική Καβαλλιεράτου
Ψυχολόγος / Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος
Μετ. Παιδοψυχολογίας & Ψυχολογίας Εφήβων

Άρθρα δημιουργήθηκαν 256

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Σχετικά άρθρα

Ξεκινήστε να γράφετε τον όρο αναζήτηση επάνω και πατήστε enter για Αναζήτηση. Πατήστε ESC για ακύρωση.

Επιστροφή επάνω