Για πολλούς ανθρώπους η διαδικασία του αποχωρισμού δεν βιώνετε ευχάριστα, άλλοι μελαγχολούν, άλλοι αντιδρούν, άλλοι ξεσπούν και άλλοι αποδυναμώνονται.
Η κάθε αντίδραση έχει σαν βάση τον φόβο για αποχωρισμό, ο οποίος έχει προκληθεί από κάποια δυσάρεστη εμπειρία στην παιδική ηλικία.
Τι σημαίνει αυτό;
Αυτό μπορεί να συμβεί από την αδιαφορία ενός γονέα για το παιδί του ενώ τον χρειάζεται ή ζητά την βοήθειά του σε κάτι, με αποτέλεσμα η συνεχής μη ανταπόκριση του γονέα δημιουργεί στο παιδί ένα αίσθημα εγκατάλειψης.
Εκτός από φροντίδα και αγάπη στην ζωή μας σε κάθε ηλικιακή φάση έχουμε ανάγκη να νιώθουμε ασφαλείς μέσα από την σταθερότητα, όταν αυτή έρχεται μέσα στις σχέσεις μας.
Ένας ενδεχόμενος χωρισμός, ένα διαζύγιο, η απώλεια ενός γονέα, κάποια ασθένεια ή και ο θάνατος κάποιους δικού μας προσώπου μπορούν να ενεργοποιήσουν και να εντείνουν το αίσθημα αποχωρισμού ή της απώλειας και αυτό με τη σειρά του να προκαλέσει διάφορες συμπεριφορές στο άτομο.
Σε περιπτώσεις όπου δεν είναι εύκολο να το κατανοήσει κανείς ή και να το διαχειριστεί, με το πέρασμα του χρόνου αυτό δημιουργεί κάποια επιπλέον συναισθήματα και συμπεριφορές, όπως είναι η μελαγχολία, η υπερευαισθησία, η δυσκολία εμπιστοσύνης, η δυσκολία των σχέσεων και η συναισθηματική αστάθεια.
Αυτά τα συναισθήματα είναι ικανά να μας απομονώνουν, να μας απομακρύνουν και να περιορίζουν τις κοινωνικές επαφές μας με αποτέλεσμα αυτό να επιβεβαιώνει τον φόβο εγκατάλειψης από τους ανθρώπους που συνδεόμαστε.
Η έντονη ανησυχία αποχωρισμού από τα σημαντικά για εμάς άτομα, μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολικό άγχος το οποίο θα εκφραστεί με σωματικά συμπτώματα
Πως να διαχειριστώ μια τέτοια φοβία;
Ο τρόπος που συνίσταται είναι η συμβουλευτική, όπου μέσω της συζήτησης και έκφρασης της δυσκολίας, ο θεραπευτής σας βοηθά να διαχειριστείτε αρχικά το άγχος και την δομή της σχέσης σας.
Είναι σημαντικό να δείτε τις αρνητικές σχέσεις που δημιουργείτε και τι ρόλο παίζετε εσείς στην συνθήκη αυτή που προσπαθείτε να αποφύγετε.
Κυρίως πίσω από αυτά τα συναισθήματα και εκτός του φόβου, κρύβεται και μια ανασφάλεια, πως αν χαθεί ή απομακρυνθεί ο σημαντικός άνθρωπός μας, θα είμαστε περισσότερο μόνοι δεν θα είναι το ίδιο για εμάς και ίσως δεν μπορέσουμε να μην είναι κοντά μας ο άλλος.
Αυτή η ανασφάλεια όμως πηγάζει από μέσα μας, πιστεύοντας πως οι άλλοι μπορούν να μας βοηθήσουν, να μας κάνουν να αισθανθούμε καλά και να μας στηρίξουν, η αλήθεια είναι πως εμείς στηρίζουμε τον εαυτό μας, μόνο εμείς έχουμε αυτή την δύναμη, απλά πιστεύουμε πως αυτό καθορίζεται από τους άλλους. Όταν καταφέρουμε να το δούμε αυτό καθαρά, τότε η μισή ανησυχία μας θα χαθεί.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Ψυχολόγος / Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
MSc Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος
Μετ. Παιδοψυχολογίας & Ψυχολογίας Εφήβων
